Stockholm

Drie weken geleden heb ik drie dagen in Stockholm (Zweden) mogen rondlopen.

 
Mijn indruk van de stad : mooie oude gebouwen met veel groene( koperen) daken , veel water want Stockholm is gebouwd op 14 eilanden  die vebonden zijn met bruggen, een heel oud stadsgedeelte "de Gamle Stan" maar ook moderne gebouwen en hele vriendelijke mensen. Ik voelde me er echt  gelijk thuis. Het eten was er..veel vis...  heerlijk.
Zoals altijd ,voor iedere miniaturist herkenbaar, loop je ook daar met miniaturen ogen te kijken  en ontkom je er niet aan om ergens voor onze hobby inspiratie uit te halen.

 

 

De eerste dag een stadswandeling gemaakt onder leiding van een Nederlandstalige gids en ik heb toen al heel wat mooie gebouwen vast kunnen leggen op een foto.

De tweede dag begon met een bezoek aan het Vasamuseum. Een bezoek zeker waard!

De Vasa is ‘s werelds enig overgebleven schip uit de 17e eeuw. Meer dan 95 procent van het schip is bewaard gebleven, en versierd met honderden uit hout gesneden beelden is de Vasa een unieke kunstschat, en één van de belangrijkste toeristische trekpleisters ter wereld.
Het schip is te bezichtigen in een speciaal hiervoor gebouwd museum.  Het Vasa museum trekt meer bezoekers dan enig ander museum in Scandinavië.

Het verhaal achter de Vasa:

De Vasa werd in Stockholm gebouwd onder leiding van de Hollandse scheepsbouwer Henrik Hybertsson. Hij werd bijgestaan door timmerlieden, schrijnwerkers, beeldhouwers, schilders, glazenmakers, zeilmakers, smeden en vele andere ambachtslui. In totaal werkten vierhonderd mensen aan de Vasa.
Het schip werd gebouwd in opdracht van koning Gustaaf II Adolf. De bouw nam ongeveer twee jaar in beslag. Het schip had drie masten, kon tien zeilen voeren, mat 52 meter van de top van de mast tot de kiel, was 69 meter lang en woog 1200 ton. Na voltooiing was de Vasa één van de sterkste schepen van haar tijd.

De kanonsgaten

Om een idee van de grootte  en hoogte van de Vasa te krijgen. Het museum is 4 verdiepingen hoog om het schip te kunnen herbergen.

Op 10 augustus 1628 zette een groot oorlogsschip koers vanuit de haven van Stockholm. Het was de Vasa, juist gereedgekomen en vernoemd naar het wapenschild van het heersende Vasageslacht. Om deze plechtige gelegenheid luister bij te zetten vuurden haar boordkanonnen een saluutsalvo af.
Het machtige schip vaarde langzaam richting havenmond. Door een plotselinge windvlaag maakte het schip slagzij, maar de Vasa wist zich weer op te richten. Een tweede windvlaag deed het schip kapseizen. Water stroomde door de geschutpoorten naar binnen. De Vasa zonk naar de bodem, en nam daarbij zeker 30, en misschien wel 50 leden van de 150 koppige bemanning met zich mee. Het zou vervolgens 333 jaar duren voordat de Vasa het daglicht weer zou aanschouwen. Tijdens de stadswandeling werd ons verteld dat het door het brakke water ( een mix van zout van de zee en het zoete water uit de meren) rondom Stockholm komt dat de Vasa in zo'n goed staat geborgen heeft kunnen worden.

  De originele kleuren van het houtsnijwerk. Van dit houtsnijwerk kunnen wij nog wat van leren!

Wat ging er mis:
Vandaag de dag kunnen we precies berekenen hoe een schip moet worden ontworpen om het zeewaardig te laten zijn. In de 17e eeuw echter gebruikte men verhoudingstabellen die voorschreven hoe een goed schip moest worden gebouwd. Uit documenten van toen blijkt dat de plannen voor de Vasa gewijzigd werden toen de bouw van het schip al was begonnen.
De koning wilde een groter aantal boordkanonnen dan gebruikelijk was. Dit betekende dat de verhoudingen die voor het schip gekozen waren niet meer klopten, en dat de bouwers de nieuwe afmetingen moesten uitproberen. Met twee ingebouwde dekken voor kanonnen kreeg de Vasa een hoge constructie. Om de stabiliteit van het schip te verzekeren werden er onderin grote stenen gelegd. Maar het schip was topzwaar, en de 120 ton ballast was niet toereikend.

Naast het schip zelf was er een model 1:10 te zien en een dwarsdoorsnede van het schip hoe het gebruikt werd wat ik erg mooi vond.

Schaalmodel

 

 

En die dwarsdoorsnede was dus even genieten voor mij!

's Middags was het tijd voor een drie uur durende boottocht vanuit Stockholm langs de kust van Zweden met zijn vele eilanden. Ik heb hier echt van genoten en kon voor mij niet lang genoeg duren.

Vele eilanden opgebouwd uit rotsblokken vaarden we voorbij met de mooiste huizen met boothuizen aan de waterkant  en prieeltjes in de tuin. Heerlijk in het zonnetje op het dek was het een contrast om te zien dat er nog sneeuw lag op de schaduwzijde van de eilandjes. Met een muziekje via mijn telefoon was het een  droomwereld van mooie poppenhuizen wat voorbij gleed.

Dit plaatje blijft in mijn geheugen gegrift. Bij het maken van de foto heb ik helemaal ingezoomd maar het was zo'n klein bootje vanaf de rondvaartboot in een omgeving die zoveel rust uitstraalde en met mijn muziekje op de achtergrond helemaal volmaakt.

De derde dag was ter vrije besteding tot we weer richting vliegveld gingen. Vooraf had ik via de internationale miniatuurborduurgroep De Peptitepointers van een Zweedse miniaturist gehoord dat het Hallwylska Museum de moeite waard was om te bezoeken. Ik heb eerst een goed half uur, omdat het nog te vroeg was, meegelopen met een groepje over de winkelstraat en ben daarna alleen afgeslagen richting het museum. Het bleek dat ik er al langs gekomen was op de eerste dag tijdens de stadswandeling. Leuk om dat gelijk te herkennen. Het middelste gebouw is het museum

 De ingang

 Het Binnenplein

Het Binnenplein met zicht naar de straatzijde

 Het was een mooi museum wat een beetje te vergelijken was  qua achtergrond geschiedenis met Sint Hubertus op de Hoge Veluwe. Ook met voor die tijd al moderne voorzieningen zoals electrisch licht en  luchtverwarming.  Het was wel fijn dat ik een Nederlandse beschrijving kreeg van de kamers. Jammer was dat ik geen foto's mocht maken en dat de damessalon gerenoveerd werd op dat moment . Ik heb wat foto's op internet erbij gezocht om toch een beeld van de inrichting te kunnen geven. 

De ingang naar binnen.

 De Hollandse kast op de achtergrond was ontzettend mooi met heel fijn inlegwerk gemaakt( 17e eeuw)

De heren kamer

 De balzaal met wandkleden uit de 17 e eeuw

En natuurlijk kijk je ook tussendoor nog of je iets leuks kan vinden voor de miniatuurhobby. Een miniatuurtje kon ik niet echt vinden maar ik heb wel een idee om "een Tomtar" na te maken die in alle soorten en maten ...maar geen mini....als souvenir te koop waren. En deze kwam ik als voorbeeld nog tegen in de "Gamle Stan".

En in de "Expressobar" waar we twee keer een lunch hadden zag ik prachtige roerlepels van hout. Dus ik ben een paar keer extra langs de bar gegaan met de benodigdheden om een voorraadje aan te leggen. Deze zijn weer even anders als die van Ikea die bij iedere miniaturist bekend zijn.

 Leuk te gebruiken in mijn toekomst Strandwinkeltje als peddels en verder is het prachtig hout om een miniatuurtje van te maken....dus toch een Zweeds miniatuurtje in de toekomst!  

Dit zijn weer drie mooie dagen om op terug te kijken!

Groetjes Helma